27 september 2010

Pierre Guffroy


84, Bourgondië, 27 september, natuurlijke dood

Frans decorontwerper. Won een Oscar voor Tess (Roman Polanski, 1978) en Césars voor Que la fête commence (Bertrand Tavernier, 1976), Pirates (Polanski, 1985) en Valmont (Milos Forman, 1988). Begon als assistent bij Pickpocket (Robert Bresson, 1959), zelfstandig debuut als art director voor Le testament d'Orphée (Jean Cocteau, 1959). Bekendste overige films: Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution (Jean-Luc Godard, 1965), Paris brûle-t-il?/Is Paris Burning? (Oscarnominatie; René Clément, 1965), Mouchette (Bresson, 1966), La mariée était en noir (François Truffaut, 1967), La voie lactée (Luis Buñuel, 1968), Bof...anatomie d'un livreur (Claude Faraldo, 1970), Max et les ferrailleurs (Claude Sautet, 1970), César et Rosalie (Sautet, 1972), Le charme discret de la bourgeoisie (Buñuel, 1972), Le fantôme de la liberté (Buñuel, 1974), La gifle (Claude Pinoteau, 1974), Le locataire/The Tenant (Polanski, 1976), Cet obscur objet du désir (Buñuel, 1977), Je vous aime (Claude Berri, 1980), La nuit de Varennes/Un nuovo mondo (Ettore Scola, 1981), L'argent (Bresson, 1982), Max, mon amour (Nagisa Oshima, 1986), Frantic (Polanski, 1987), The Unbearable Lightness of Being (Philip Kaufman, 1988) en Death and the Maiden (Polanski, 1994). Hoofdpersoon van de documentaire L'envers du décor: Portrait de Pierre Guffroy (Robert Salis, 1992).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten