Mila Parély

94, Vichy, 14 januari, natuurlijke dood

 

Frans actrice van Poolse afkomst, pseudoniem van Olga Perzynsky. ‘Femme fatale’ van de Franse cinema, wegens haar woonplaats bijgenaamd Madame Vichy. Opvallende hoofdrollen in La règle du jeu (Jean Renoir, 1939) en Les anges du péché (Robert Bresson, 1943). Speelde een kleinere rol tegenover Jean Marais in La belle et la bête (Jean Cocteau, 1946). Debuteerde in de komedie L’amour qu’il faut aux femmes (Adolf Trotz, 1933). Daarna kleine rollen in films als Liliom (Fritz Lang, 1934), On a trouvé une femme nue (Léo Joannon, 1934), Valse royale (Jean Grémillon, 1935), Les jumeaux de Brighton (Claude Heymann, 1935), Mister Flow (Robert Siodmak, 1936), La fin des Romanoff/De tragedie van een keizerrijk (Marcel l’Herbier, 1938), Le drame de Shanghaï (Georg Wilhelm Pabst, 1938). Remontons les Champs-Élysées (Sacha Guitry, 1938), Circonstances atténuantes (Jean Boyer, 1939), La charrette fantôme/De voerman (Julien Duvivier, 1939),

Le grand élan/De groote overwinning (Christian-Jaque en Harry R. Sokal, 1940) en Le camion blanc/Zigeunerwetten (Joannon, 1943). Voorts onder meer Monsieur des Lourdines (Pierre de Hérain, 1943), Les Roquevillard/Het geslacht Roquevillard (Jean Dréville, 1943), Donne-moi tes yeux (Guitry, 1943), Le cavalier noir (Gilles Grangier, 1945), Le père Serge (naar Tolstoi; Lucien Ganier-Raymond, 1945), Étoile sans lumière (tegenover Edith Piaf; Marcel Blistène, 1946), Destins (tegenover Tino Rossi; Richard Pottier, 1946), als George Sand in Rêves d’amour (Christian Stengel, 1947), het Britse Snowbound (David MacDonald, 1948), Mission à Tanger (André Hunebelle, 1949) Le plaisir (Max Ophüls, 1952) en de Hammer-productie Blood Orange (Terence Fisher, 1953). Late gastrol tegenover Maruschka Detmers in Comédie d’été (Daniel Vigne, 1987). Weduwe van autocoureur Tomas Mathieson.