12 oktober 2012

Eduardo De Gregorio

70, Parijs, 12 oktober, natuurlijke dood

 

Argentijns regisseur en scenarioschrijver. Vluchtte in 1966 voor de dictatuur naar Europa en vestigde zich aanvankelijk in Rome, daarna Parijs. Filosoof en literatuurwetenschapper gaf les aan de Sorbonne en filmschool Femis, maar werkte vooral als auteur van labyrintische scenario’s, beïnvloed door schrijver Jorge Luis Borges en filmmaker Fritz Lang. Eerste geproduceerde script was voor I visionari (Maurizio Ponzi, 1968), gevolgd door de bewerking van Borges’ novelle Tema del traidor y del heroe tot Strategia del ragno/The Spider’s Stratagem/De strategie van de spin (Bernardo Bertolucci, 1970).

Schreef vier films voor regisseur Jacques Rivette: Céline et Julie vont en bateau (alleen dialoog; 1974), Noroît (alleen dialoog; 1976), Duelleune quarantaine (1976) en Merry-Go-Round (1981). Ook schreef De Gregorio mee aan La Cecilia (Jean-Louis Comolli, 1975), que tu sois (Alain Bergala, 1987) en het Venezolaans-Cubaanse Rio Negro (Atahualpa Lichy, 1991), alsmede vier van zijn vijf eigen films: Sérail (1976), La mémoire courte (scenario met Edgardo Cozarinsky; 1979), het in Argentinië gesitueerde Corps perdus (1989) en Tangos volés/Tangos robados (2002). Alleen de eigenzinnige bewerking van Henry James Aspern (1985) werd officieel geschreven door De Gregorio’s toenmalige levenspartner Michael Graham.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten