Michael Glawogger

54, Monrovia, 22 april, malaria

Oostenrijks filmmaker. Zijn in vele landen opgenomen documentaire trilogie over de gevolgen van de globalisering, Megacities (1998), Workingman’s Death (2005) en Whores’ Glory (2011), maakte een triomftocht langs vele festivals, waaronder IDFA. Hij volgde een opleiding aan het San Francisco Arts Institute (1981-82) en de Filmakademie van Wenen (1983-89). Werkte veel samen met Ulrich Seidl, die net als hij de grenzen van documentaire en fictiefilm verkent. Zo regisseerde Glawogger de speelfilms Nacktschnecken (2003) en het vervolg Contact High (2009), alsmede Slumming (2006). Voorts onder meer Kino im Kopf (1996), Frankreich, wir kommen! (1999), Zur Lage: Österreich in sechs Kapiteln (samen met Seidl, Barbara Albert en Michael Sturminger, 2002), de boekverfilming Das Vaterspiel (2009),

een aflevering over Sint-Petersburg in Wim Wenders’ serie Kathedralen der Kultur (2013) en de tv-Krimi Die Frau mit einem Schuh (2014). Vanaf december 2013 draaide hij aan een Film ohne Namen, een dagboekproject en road movie, gekoppeld aan een blog voor de Süddeutsche Zeitung. Het project voerde hem van Kroatië naar Sierra Leone en Liberia, waar hij malaria opliep. De ziekte werd aanvankelijk voor tyfus aangezien, waardoor Glawogger te laat de juiste medicijnen kreeg.