Veronica Lazar

75, Rome, 8 juni, natuurlijke dood

Oorspronkelijk Roemeens actrice. Opgeleid aan de theaterschool in Boekarest. Trouwde in 1966 met de Italiaanse acteur Adolfo Celi. Maakte haar filmdebuut, in flashbacks als Marlon Brando’s overleden vrouw, in Last Tango in Paris/Ultimo tango a Parigi (Bernardo Bertolucci, 1972). Speelde ook onder regie van Bertolucci in La Luna (1979), The Sheltering Sky (als non; 1990), L’assedio/Besieged (1998) en als de grootmoeder in Io e te (2012). Kreeg groter bekendheid door haar rollen in griezelfilms, waaronder Inferno (als de verpleegster; Dario Argento, 1980), ..e tu vivrai nel terrore! L’aldilà/The Beyond (Lucio Fulci, 1981) en La sindrome di Stendhal/The Stendhal Syndrome (Argento, 1996).  Voorts in Les ailes de la colombe (Benoît Jacquot, 1981), Identificazione di una donna (Michelangelo Antonioni, 1982), Io e mia sorella (Carlo Verdone, 1987), Berlin-Yerushalaim/Berlijn-Jeruzalem (Amos Gitai, 1989), Il sole buio (Damiano Damiani, 1990), Verso sera (Francesca Archibugi, 1990), La bionda (Sergio Rubini, 1992), Al di là delle nuvole/Beyond the Clouds (Antonioni en Wim Wenders, 1995), Ginostra (Manuel Pradal, 2002) en het Braziliaanse Lara (Ana Maria Magalhães, 2002). Ook te zien in de documentaires Adolfo Celi, un uomo per due culture (geregisseerd door haar zoon Leonardo Celi, 2006) en Paura: Lucio Fulci Remembered – Volume 1 (Mike Baronas, 2008).