Walter Massey

85, Montreal, 4 augustus, doodsoorzaak onbekend

Canadees bijrol- en stemacteur. Neef van acteur Raymond Massey. Lange carrière, ook als ‘stem van God’ in educatieve documentaires van de National Film Board of Canada (NFB), zoals Legends and Life of the Inuit (J. Richard Robesco, 1978) en Soils of Canada (Gilles Blais, 1978). Filmdebuut in de omnibusfilm Now That April’s Here (William Davidson, 1958). Voorts onder meer Don’t Let the Angels Fall (George Kaczender, 1969), de seksklucht Loving and Laughing/Ik wil het overal met je doen (J. Johnson alias John Sole, 1971), als echtgenoot van Stéphane Audran in Les liens de sang/Blood Relatives (Claude Chabrol, 1978), Tomorrow Never Comes (Peter Collinson, 1978), Agency (Kaczender, 1980), Happy Birthday to me (J. Lee Thompson, 1981), The Hotel New Hampshire (Tony Richardson, 1984), Mrs. Soffel (Gillian Armstrong, 1984), Blue Line (Marc F. Voizard, 1985), The Boy in Blue (Charles Jarrott, 1986), Un zoo la nuit (Jean-Claude Lauzon, 1987), Jacknife (David Jones, 1989), Mrs. Parker and the Vicious Circle (Alan Rudolph, 1994), de tv-serie Lassie (1997-99), Waking the Dead (Keith Gordon, 2000), The Greatest Game Ever Played (Bill Paxton, 2005) en The Velveteen Rabbit/Het fluwelen konijn (Michael Landon Jr., 2009). Samen met John Ralph schreef Massey de korte NFB-documentaire Script to Screen (Claude Delorme, 1972).