07 september 2014

Zsolt Kézdi-Kovács


78, Hongarije?, 7 september, natuurlijke dood

In Joegoslavië (het huidige Servië) geboren Hongaars regisseur en scenarioschrijver. Leidende figuur in de kritische cinema van de jaren 70 en 80. Werkte in een telefoonfabriek, daarna Filmhogeschool (SFF) in Boedapest (eindexamen 1961). Begonnen als assistent van Zoltán Fabri en Miklós Jancsó (1963-69). Een van de oprichters van de experimentele Béla Balázs Studio (1960). Regisseerde elf lange speelfilms, waarvan Visszaesök/Forbidden Relations/Les récidivistes (1983) over een incestueuze relatie, de competitie van Cannes haalde.
Begon met enkele opvallende korte speelfilms en documentaires. Vooral Ösz/Herfst (1961) en Egy gyávaság története/De geschiedenis van mijn luiheid (1966) trokken ook internationale aandacht. Eerste lange speelfilm: Mérsékelt égöv/Zone temperée (1970), dat een Zilveren Luipaard won in Locarno. Internationale doorbraak met Ha megjön József/Quand Joseph revient (1975), over een gescheiden vrouw en de schoonmoeder met wie ze noodgedwongen een appartement deelt. Voorts films als A kedves szomszéd/Cher voisin (1979), A remény-joga/Le droit à l’ espoir (1982), A rejtözködö/L’absent (1986), És mégis.../En toch... (Quinzaine; 1991_ en Az a nap a miénk (2002). Voor zijn documentaire levenswerk, de antropologische serie Erdély leírása/Account of Transylvania, draaide hij 156 uur materiaal, maar slechts een klein deel werd gemonteerd. Algemeen directeur van de staatsfilmorganisatie Mafilm (1987-89) en verschillende andere bestuurlijke functies, bij voorbeeld bij Eurimages. Lid van de jury in Cannes (1979).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten