70, München, 30
maart, longkanker
Duits regisseur en scenarioschrijver. Opnameleider en
regieassistent klom op tot een van de bekendste televisieregisseurs van
Duitsland. De door hem bedachte en grotendeels geregisseerde comedyserie Der ganz normale Wahnsinn (1979) werd
hetzelfde jaar in een speciale montage ook een bioscoophit, onder de titel Der Durchdreher. Een superhit was ook de
serie Kir Royal (1986), een kroniek
van de beau monde van München, die Dietl schreef met zijn goede vriend, de
auteur Patrick Süskind. Zijn echte bioscoopdebuut was Schtonk! (1992), een satire over de vervalste dagboeken van Hitler,
die zijn naam ontleende aan een uitspraak van de Führer in The Great Dictator (Charles Chaplin, 1940). Ook deze film werd een
hit en kreeg een Oscarnominatie.
De tweede film Rossini, oder die mörderische Frage wer mit wem schlief (geschreven samen met Süskind; 1997) trok 3,2 miljoen mensen naar de bioscoop. Na Late Show (1999) en Vom Suchen und Finden der Liebe (2005) had Dietl hoge verwachtingen van Zettl (2012), een soort Berlijns vervolg op Kir Royal. De film werd echter verscheurd door de kritiek en flopte ook aan de kassa. Het gevolg was een depressie voor Dietl, die in interviews vertelde ziek te zijn geworden van de teleurstelling. Onder meer getrouwd geweest met de actrices Barbara Valentin en Veronica Ferres.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten