Robert Loggia

85, Los Angeles, 4 december, ziekte van Alzheimer

Amerikaans acteur, eigenlijk Salvatore Loggia. Speelde talloze bijrollen van personages die een zeker gezag uitstralen, aan beide zijden van de wet. Oscarnominatie als privédetective in de door Joe Eszterhas geschreven thriller Jagged Edge (tegenover Glenn Close; Richard Marquand, 1985), maar ook opvallend als gangster in Lost Highway (David Lynch, 1997) en als speelgoedfabrikant die op Chopsticks danst met Tom Hanks in Big (Penny Marshall, 1988).

Geboren op Staten Island als zoon van twee eerstegeneratie-immigranten, groeide op in Little Italy, met Italiaans als eerste taal. Studeerde journalistiek en bij de Actors Studio. Aanvankelijk vooral op televisie en Broadway. Officieus filmdebuut tegenover Paul Newman in de boksfilm Somebody Up There Likes Me (Robert Wise, 1956), officieel in het vakbondsmelodrama The Garment Jungle (Vincent Sherman, 1957). Onder meer als politieman in Cop Hater (top-billed; Steve Berke, 1957), raketgeleerde in The Lost Missile (top-billed; Lester Wm. Berke, 1958), tegenover Robert Taylor in de western Cattle King (Tay Garnett, 1963), als Josef in de bijbelfilm The Greatest Story Ever Told (tegenover Dorothy McGuire als de Maagd Maria; George Stevens, 1965), de Tsjechow-verfilming The Three Sisters (Paul Bogart, 1966), Che! (Richard Fleischer, 1969), het Italiaanse Porgi l’altra guancia/Two Missonaries/De vier vuisten voor het geloof (tegenover Terence Hill en Bud Spencer; Franco Rossi, 1974), de in Europa in de bioscoop uitgebrachte tv-film Raid on Entebbe (Irvin Kershner, 1976), Speedtrap (Earl Bellamy, 1977), het melodrama First Love (Joan Darling, 1977), als gangster in Revenge of the Pink Panther (Blake Edwards, 1978),

The Ninth Configuration (William Peter Blatty, 1980), Piedone d’Egitto/Flatfoot on the Nile (tegenover Spencer; Steno, 1980), S.O.B. (Edwards, 1981), als de Egyptische president Anwar Sadat in de tv-film A Woman Called Golda (tegenover Ingrid Bergman; Alan Gibson, 1982), als dronken lor in An Office rand a Gentleman (Taylor Hackford, 1982), Trail of the Pink Panther (Edwards, 1982), Scarface (Brian De Palma, 1983),

Psycho II (Richard Franklin, 1983), Curse of the Pink Panther (Edwards, 1983), de voor een Oscar genomineerde korte film Overnight Sensation (tegenover Louise Fletcher; Jon Bloom, 1984), Prizzi’s Honor (John Huston, 1985), Armed and Dangerous (Mark L. Lester, 1986), als priester in That’s Life! (Edwards, 1986), tegenover Sylvester Stallone in Over the Top (Menahem Golan, 1987), Hot Pursuit (Steven Lisberger, 1987), de tv-film Conspiracy: The Trial of the Chicago 8 (Jeremy Paul Kagan, 1987), als politieman in The Believers (John Schlesinger, 1987), Gaby: A True Story (Luis Mandoki, 1987), de tv-remake van La Ciociara/Two Women/Running Away (tegenover Sophia Loren; Dino Risi, 1989),

Relentless (William Lustig, 1989), Triumph of the Spirit (als de vader van Willem Dafoe; Robert M. Young, 1989), Opportunity Knocks (Donald Petrie, 1990), de titelrol in de tv-serie Mancuso, FBI (1989-90), Neil Simons The Marrying Man/Too Hot to Handle (Jerry Rees, 1991), als coach in Necessary Roughness (Stan Dragoti, 1991), de vampierensatire Innocent Blood (John Landis, 1992), als senator in de miniserie Wild Palms (1993), de tv-film Lifepod (Ron Silver, 1993), de dameswestern Bad Girls (Jonathan Kaplan, 1994), als hoofdredacteur in I Love Trouble (Charles Shyer, 1994), als generaal in Independence Day (Roland Emmerich, 1996), Smilla’s Sense of Snow (Bille August, 1997), The Proposition (top-billed; Lesli Linka Glatter, 1998), tegenover Eddie Murphy in Holy Man (Stephen Herek, 1998), de tv-film Hard Time (Burt Reynolds, 1998), Return to Me (Bonnie Hunt, 2000), als Feech la Manna in vier afleveringen van The Sopranos (2004), Funny Money (Leslie Greif, 2006), Rain (Craig DiBona, 2006), Shrink (Jonas Pate, 2009). The Life Zone (top-billed; Rod Weber, 2011), Apostle Peter and the Last Supper (top-billed als Petrus; Gabriel Sabloff, 2012),

Tim and Eric’s Billion Dollar Movie (Tim Heidecker en Eric Wareheim, 2012), Real Gangsters (Frank D’Angelo, 2013), The Big Fat Stone (D’Angelo, 2014) en No Deposit (D’Angelo, 2015).