31 mei 2016

Corry Brokken


83, Laren (NH), 31 mei, doodsoorzaak onbekend

Nederlands zangeres en juriste. Was in 1957 de tweede winnares van het Eurovisie songfestival, met het door Guus Jansen en Willy van Hemert geschreven Net als toen. Deed opnieuw mee in 1958 (Heel de wereld) en scoorde in de jaren 60 hits met Nederlandstalige covers van onder meer Edith Piaf, Charles Aznavour en Frank Sinatra. Begon op 42-jarige leeftijd aan een rechtenstudie, werd advocaat in Breda en later rechter in ’s-Hertogenbosch. Trad op in de eerste Nederlandse speelfilm in kleur, Jenny (Van Hemert, 1958). Gescheiden van drummer Cees See en revueproducent René Sleeswijk.

11 mei 2016

Adrian Brine


80, Amsterdam, 11 mei, hartfalen

Engels acteur en regisseur. Kwam na een opleiding in Oxford en ruime ervaring als theater- en televisieregisseur in 1965 naar België en Nederland, waar hij onder meer stukken regisseerde voor het Brusselse Théâtre de Poche en Théâtre National de Belqique en toneelgroep Globe in Eindhoven. Speelde ook in talloze Nederlandse en internationale filmproducties, te beginnen met de korte film Festival of Love (Wim Verstappen, 1966). Daarna in de thriller Obsessions/Bezeten – Het gat in de muur (Pim de la Parra, 1969), Rubia’s Jungle (De la Parra, 1970), Lifespan (Alexander Whitelaw, 1975), Max Havelaar (Fons Rademakers, 1976), Barocco (André Téchiné, 1976), Het debuut (Nouchka van Brakel, 1977), Une page d’amour (Maurice Rabinowicz, 1978), als aborteur in De mantel der liefde (Adriaan Ditvoorst, 1978), Mysteries (Paul de Lussanet, 1978), Les sœurs Brontë (Téchiné, 1979), Twee vrouwen/Twice a Woman (George Sluizer, 1979),

La mémoire courte (Eduardo de Gregorio, 1979), Een vrouw tussen hond en wolf (André Delvaux, 1979), Gossamer (top-billed; Anton Kothuis, 1980), Een vlucht regenwulpen (Ate de Jong, 1981), Het meisje met het rode haar (Ben Verbong, 1981), De schorpioen (Verbong, 1984), De Dream (Pieter Verhoeff, 1985), Pervola, sporen in de sneeuw (Orlow Seunke, 1985), Blonde Dolly (Gerrit van Elst, 1987), Zoeken naar Eileen (Rudolf van den Berg, 1987), de gespeelde documentaire Victim of the Brain (Piet Hoenderdos, 1988), De kassière (Verbong, 1989), Vincent & Theo (Robert Altman, 1990), Luba (Alejandro Agresti, 1990), Everybody Wants to Help Ernest (Agresti, 1991), Modern Crimes (Agresti, 1992), De drie beste dingen in het leven (Ger Poppelaars, 1992), Hoffman’s honger (Leon de Winter, 1993), Between the Devil and the Deep Blue Sea (Marion Hänsel, 1995), The Commissioner (Sluizer, 1998), Het 14e kippetje (Hany Abu-Assad, 1998), Madelief: Krassen in het tafelblad (Ineke Houtman, 1998),
Farewell Pavel (top-billed; Rosemarie Blank, 1999), An Amsterdam Tale (Dorna van Rouveroy, 1999), het tv-drama De zeven deugden: Wodan (Norbert ter Hall, 1999), de telefilm De ordening (Pieter Kuijpers, 2003), de Italiaanse korte film Lukas (top-billed; Alessandro Nico Savino, 2005), Oorlogsrust (Doesjka van Hoogdalem, 2006), Dennis P. (Kuijpers, 2007) en de korte films X-Ray Eyes (trailer voor IDFA; Mike van Diem, 2005), The Old Windmill Shop (top-billed; Pieter-Rim de Kroon, 2006), La tristesse riche (Erwin Olaf, 2010) en de eindexamenfilm The Space between Us (Marc S. Nollkaemper, 2015). Vertaalde twee originele scenario’s van Wim T. Schippers in het Engels, Cross Now (Andrew Wilson, 1977) en Ramp Ahead (Schippers, 1980). Levenspartner van casting director Hans Kemna.

01 mei 2016

Madeleine Lebeau


92, Estepona (Málaga), 1 mei, na een dijbeenbreuk

Frans actrice, van wie in Hollywood de naam werd gespeld als LeBeau. Laatst overlevende acteur uit de Hollywoodklassieker Casablanca (Michael Curtiz, 1942), waarin ze Yvonne, de Franse maîtresse van Humphrey Bogart, speelde en de Marseillaise zong - in close-up en met echte tranen. In werkelijkheid was ze op 16-jarige leeftijd (1939) getrouwd met de 24 jaar oudere Joodse acteur Marcel Dalio (de croupier in Casablanca) met wie ze op een vervalst Chileens paspoort via Portugal, Mexico en Canada de VS had weten te bereiken.

Vooroorlogs filmdebuut als edelfigurante in Jeunes filles en détresse/De heilige wet (G.W. Pabst, 1939). Eerste Hollywoodrolletje in Hold Back the Dawn (Mitchell Leisen, 1941). Vervolgens tegenover Errol Flynn in de boksfilm Gentleman Jim (Raoul Walsh, 1942), in Paris after Dark (Léonide Moguy, 1943) en Music for Millions (Henry Koster, 1944). Het huwelijk met Dalio strandde in 1942 en Lebeau keerde terug naar Europa, waar ze onder meer te zien was in Les chouans (Henri Calef, 1947), Le secret de Monte-Cristo (Albert Valentin, 1948), het Engelse Cage of Gold (Basil Dearden, 1950), Et moi j’te dis qu’elle t’a fait d’l’œil (hoofdrol; Maurice Gleize, 1950), als prostituee in Dupont Barbès (top-billed; Henri Lepage, 1951), Paris chante toujours! (Pierre Montazel, 1951), Fortuné de Marseille (Lepage en Pierre Méré, 1952), L’étrange amazone (top-billed; Jean Vallée, 1953), Mandat d’amener (Pierre-Louis, 1953), Légère et court vêtue (top-billed,tegenover Louis de Funès; Jean Laviron, 1953),
Cadet Rousselle (André Hunebelle, 1954), Napoléon (Sacha Guitry, 1955), het Spaanse La pícara molinera (Léon Klimovsky, 1955), Le pays d’où je viens (Marcel Carné, 1956), tegenover Brigitte Bardot in Une parisienne (Michel Boisrond, 1957), in de allstar-cast van La vie à deux (Clément Duhour, 1958), Vous n’avez rien à déclarer? (Duhour, 1959) en Le chemin des écoliers (Boisrond, 1959). In 8 ½ (Federico Fellini, 1963), mede geschreven door haar latere echtgenoot Tullio Pinelli, speelde Lebeau ‘de Franse actrice Madeleine’. Daarna in de paellawestern Desafío en Río Bravo/Duel at Rio Bravo (Tulio Demicheli, 1964), als ‘la grande demoiselle’ in Angélique Marquise des Anges/Angelique, keizerin der engelen (Bernard Borderie, 1964) en La vuelta (José Luis Madrid, 1965).