Piotr Andrejew

69, Warschau, 12 juni, natuurlijke dood

Pools regisseur en scenarioschrijver. Verhuisde wegens de Staat van Beleg in 1982 naar Nederland, waar hij twee goed ontvangen korte films maakte, Capriccio di Amsterdam (1983) en The End (1984). Zijn Engelstalige speelfilm Shadowman met Jeroen Krabbé en Tom Hulce, was in 1988 de openingsfilm van de Nederlandse Filmdagen en kreeg zeer negatieve reacties, ook omdat hij opperde dat vreemdelingenhaat tijdens de Duitse bezetting Nederlanders wel eens tot een neerbuigende behandeling en mogelijk verraad van onderduikers had kunnen aanzetten. Ook maakte hij in Nederland de tv-films De beproeving die ik haar oplegde (naar een op een novelle van Vestdijk gebaseerd toneelstuk; 1986) en Protest (naar Václav Havel; 1986). Afgestudeerd aan de filmschool van Łódz in 1974. Ook in Polen aanvankelijk succesvol met korte films, debuteerde met de lange speelfilm Klincz/Clinch (1979), die deel uitmaakte van de zogeheten Cinema van de Morele Verontrusting. Tweede film Czule miejsca/Tender Spots (1981) werd geselecteerd voor de Semaine de la Critique in Cannes. Terug in Polen na de val van het communisme werd Andrejew filmdocent, schreef filmhandboeken en minstens een autobiografische roman onder de naam Piotr Andrean.